Przypominamy: Książka pochodzi z „drugiej ręki”, może nosić lub nosi typowe ślady użytkowania jak podniszczenie okładki czy zagięcie strony.
Este libro es de segunda mano y tiene o puede tener marcas y señales de su anterior propietario.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wadach tej książki lub przed podjęciem decyzji o zakupie chcesz zobaczyć więcej zdjęć – napisz do nas na Instagramie lub Facebooku.
Sprawdź informacje dodatkowe;)
Eduardo Mendoza – hiszpański pisarz związany z Barceloną. Autor m.in. książek o damskim fryzjerze – detektywie amatorze: Sekret hiszpańskiej pensjonarki, Oliwkowy labirynt, Przygoda fryzjera damskiego..
Jesteśmy w Barcelonie końca lat czterdziestych. Historia rozlicza zbrodniarzy, miasto odżywa po wojnie domowej, a jego mieszkańcy szukają łatwej rozrywki. Tej dostarcza gwiazda teatralnego światka i ulubieniec tłumów – komediopisarz Prullàs, który pracuje właśnie nad najnowszą sztuką o znaczącym tytule Pa, pa, cwaniaczku! Prullàs to postać kolorowa, fascynująca i… przyciągająca kłopoty. Wplątuje się w niefortunny romans z niejaką Lilí Villalbą – aktoreczką może mało zdolną, ale jakże pociągającą. Wkrótce pisarz staje się głównym podejrzanym w sprawie o zabójstwo wpływowego protektora dziewczyny, ściga go pewna Cyganka, dręczy primmadonna zespołu, a kiedy wydaje się, że jest już wystarczająco źle, wychodzi na jaw pewien monarchistyczny spisek, w którym nasz bohater podobno brał udział…
«Toda la peripecia de Una comedia ligera se desarrolla en unos pocos días de verano de un año de leve transición hacia una mayor apertura o, para ser más exactos, hacia una menor represión: dos momentos de relativa languidez. […]Desde el punto de vista literario no me interesa tanto enjuiciar una época como describirla. Para conseguirlo, me propuse no relatar situaciones, sino reproducir lenguajes.» Eduardo Mendoza Estamos en Barcelona, un verano de posguerra. Un distinguido comediógrafo, cuyas piezas quizá empiecen a quedar pasadas de moda, vive las perplejidades de la entrada en la edad otoñal, no menos que la indecisión y el titubeo entre simultáneos o sucesivos reclamos amatorios. Parece el esquema de una comedia burguesa de costumbres; pero la irrupción del crimen y la intriga policial convierte la indagación humana también en in-termitente narración detectivesca. Una habilísima dosificación de los recursos expresivos permite poner en leve sordina la ironía y el humor sin desvanecerlos, dar su parte a la ambigüedad sin difuminar la pesquisa criminal, dejar constancia de los tics y los fastos de una época sin convertir el color local en el eje de la narración.
